وارانوف از شاگردان دبیرستان ساراتوف که بعد ها منشی شخصی چرنیشفسکی و هم نویسنده ی نام آوری شد می گوید « نیکلای چرنیشفسکی ، شنوندگان خُردسال خود را به هیجان می آورد و احساسات شاعرانه آن ها را بیدار میکرد ... یادمان است که چون او داستان رستم و سهراب را با هنری والا و حیرت انگیز می خواند همه اشک از دیده میریختیم . . . او گویی به هیبت قهرمانان فردوسی درمی آمد و مطابق مضمون و ماهیت هر یک از چهره ها ی اثر ، صدای خود ، آهنگ شعر خوانی و گردش روحی و جسمانی خود ( قدم زدنش را ) تغییر می داد . گویی که در روند رویداد و عالم تصویر فردوسی حلول کرده باشد » و این کار آنچنان عظیم بود که توجه جاسوسان تزار را به خود جلب کرد تا جایی که در سال 1853 منجر به اخراجش از دبیرستان شد .
سلام و درود.
ممنون که سر میزنید. امیدوارم میکنید به دنیای مجازی و سخن!
درود
نویسنده این یادداشت من هستم و دوستان دیگر حتما سر زده اند به پای یادداشت توجه کنید و پیامتان را برای دوستی که به شما سر زده بنویسید
از توجه شما به اینجا بسیار سپاسگزارم
متاسفم!
چرا؟! متاسف
چون 150 سال پیش چرنیشفسکی برای نقالی از دبیرستان اخراج شد؟