بانو گشسب


بانو گشسب، دختر رستم

بانو گشسب دختر رستم

خواهر فرامرز و زربانو

همسر گیو

مادر بیژن

بانو گشسب ، بانوی دارنده اسب نر معنی می شود. در داستان های پهلوانی ایران زمین این قهرمان مونث دارای چنان جایگاه والایی است که منظومه ای مستقل در سرگذشت او سروده شده است و در منظومه های حماسی چون شاهنامه،بهمن نامه، فرامرزنامه،شهریارنامه و... به پهلوانی های او اشاره کرده اند.

از روایت های مربوط به بانوگشسب نامه در منظومه های حماسی می توان استنباط کرد که ماخذی کامل تر و بزرگتر در باره این پهلوان وجود داشته است که به او شخصیتی منحصر به فرد در حماسه ملی داده است.

نظرات 1 + ارسال نظر
فرانک شنبه 7 تیر‌ماه سال 1393 ساعت 07:26 ق.ظ

درود بانو پروانه ی گرامی. یادداشت موجز و مفیدی گذاشتی.
بانو روح انگیز کراچی در مقدمه ی بانوگشسب نامه تحلیل خوبی از بانوگشسب و فراز و فرود زندگی اش دارد. جای بانوگشسب در روایت های حماسی ما هنوز خالی است و آن چنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است. بانوگشسب زنی که رستم، آموزش رزم آموژی به پسرش فرامرز را به او می سپارد. این زن آن قدر دلاوراست که با رستم هم هماوردی می کند.مهم نیست که رستم او را به بند می کشد مهم قدرت و جسارت اوست که از هیچ چیزی باکی ندارد. اما متاسفانه بانوگشسب بعد از ازدواجش فراموش می شود. زنی چنین سرکش چه طور بعداز ازدواج به سکوت و فراموشی فرو می رود؟ راستی آیا این زن تاب اسارت بیژن را چگونه آورده و خودش سرسختانه و تنها به پا نخاسته است؟ جاهای خالی زیادی این ماجرا دارد.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد