تصویر در شعر فردوسی - بامداد


چو خورشید رخشنده شد بر سپهر---- بیاراست روی زمین را به مهر


 
این بیت برآمدن خورشید راپس از شبی خوابیدن رستم در سمنگان توصیف می کند بلافاصله پس از این بیت رخش پیدا میشود

همانگونه که در بیت بالا مشخص است تصویر طلوع خورشید در خدمت بیان داستان است که خبری خوش برای رستم دارد .

دکتر شفیعی کدکنی در این باره می گوید:

شاعر(فردوسی) بر خلاف هم روزگارانش ـ که تصویر را به خاطر تصویر در شعر می آورده اند ـ می کوشد که تصویر را وسیله ای قرار دهد برای القاء حالتها و نمایش لحظه ها و جوانب گوناگون طبیعت و زندگی، آنگونه که در متن واقعه جریان دارد.
صور خیال در شعر فارسی صفحه 440