پل فور و فردوسی

"از پاریس پر باغ و حومه ی غرق گل آن، از نتردام آراسته به پنجره های پر نقش و نگار، از اوتوی، و بالاخره از ایل دوفرانس ما که قلب فرانسه و قبله امید من است، از سراسر زمین من، از همه  باغها و گلزارهای آنها و باغ لوکزامبورگ که هر شب پر از بلبلان فراوان می شود، از همه ی اینها در این شامگاه زمستان که با اعجاز شعر تغییر حال یافته و طبع من آن را به صورت بهار در آورده است، همراه بخارهای زمین که با نقش و نگار فراوان پیش روی ماه آسمان (که دلم می خواهد آن را ماهی ایرانی بنامم) می لغزند و به سوی بالا می روند. در این شامگاه که از جلوه ی زرناب سخن مجذوب شده، سرود مدح فردوسی به سوی آسمان بر می خیزد."

(پل فور Paul Fort ، قصیده ای به افتخار فردوسی ترجمه ی شجاع الدین شفا - نقل از کتاب ایران در ادبیات جهان)

 از نشریه جشنواره توس - 1354 به کوشش ضیاالدین سجادی