ابن یمین فریومدی و فردوسی

سکه ای کاندر سخن فردوسی طوسی نهاد / تا نپنداری که کس از زمره ی فرسی نشاند

اول از بالای کرسی بر زمین آمدن زمین / او دگر بارش به بالا برد و بر کرسی نشاند

(ابن یمین فریومدی- وفات 769 ه.ق.)

 از نشریه جشنواره توس - 1354 به کوشش ضیاالدین سجادی

در باره ی این ابن یمین فریومدی بیشتر بدانیم:

امیر محمود بن امیر یمین الدین طغرایى فریومدی خراسانی معروف به ابن یمین، ادیبی فاضل، شاعری قانع و زاهدی عارف بود که در سال 685 ق در فریومد در خراسان به دنیا آمد. او همراه با قیام سربداران بر ظلم و جور زمانه شورید و در این اثنا، دیوان شعرش گم شد. ابن یمین شاعری قصیده سرا و مداح بود ولی هنر وی بیشتر در سرودن قطعات اجتماعی و اخلاقیِ سودمندِ وی است که شهرت بسیار دارد، چنان‏که باید او را بعد از انوری، بزرگ‏ترین شاعر قطعه‏سرایِ پارسی دانست. اشعار وی مشتمل بر اخلاق و نصایح، عزت نفس، دوری و مذمت چاپلوسی و مدح ناکسان بوده است. ابن‏یمین به هنگام مرگ 84 سال داشت.

راسخون