فردوسی آرزومند بازگشت آزادی و عظمت فرمانروایی ایران بود و مانند نیاکان خویش آرزو داشت که شاهی از نژاد پاک ایرانی و از نسل شهریاران ایران، بر وطن او حکمران شود. پس ایران دوستی، او را برانگیخت که تا تواند در زنده کردن نام و نشان از یاد رفته ی ایران بکوشد و روح آزاد منشی و استقلال جوی ایرانیان را که گذشت ایام و تسلط بیگانگان آن را ناچیز کرده بود تقویت کند.
(نصرالله فلسفی - وطن پرستی فردوسی - فردوسی نامه ی مهر )
من دیگه خیلی داره حسودی می شه به این نشریاتی که شما می خونید... یعنی به شما حسودیم می شه نه به نشریات...
این یک دونه نشریات بیشتر نیست که من از اون سال نگه داشتم. یکی از معدود چیزهایی که نگه داشتم و امروز کمی داره به درد می خوره.