محمدحسین شهریار
مثل فردوسی آدمی که خدای
در سخنش آفریده بی همتای
آن که چون او به شعر نابغه نیست
گو خدای سخن مبالغه نیست
آن که آزادگی ازو زاده است
درس میهن پرستی او داده است
آن که ما را دلاوری آموخت
سرفرازی و سروری آموخت
آن که ما را زبان بسته گشود
پارسی را روان نو بخشود
نام ایران بزرگ کرد و بلند
سزد ایرانیان بدو بالند
تا ز شهنامه در خروش آمد
خون ایرانیان به جوش آمد
زنده کرد از صلای و خشوری
روح سربازی و سلحشوری
داد ما را شئون ملی یاد
تا که در ما غرور ملی زاد
ملت ما رهین منت اوست
ملتی گر به جاست، ملت اوست.
(محمدحسین شهریار - دیوان اشعار )
شعر شهریار به دلم ننشست!!!
:(