رضازاده ی شفق و فردوسی

صادق رضازاده شفق

1271-1350

ابوالقاسم فردوسی از لحاظ زنده کردن تاریخ و داستان ملی و از جهت نفس تازه دمیدن به زبان فارسی، بی شبهه بزرگترین شاعر ایران است و کسی دیگر از گویندگان ما در این هنر به پای او نمی رسد.

شاهنامه از لحاظ زیبایی های ادبی و لطایف بدیعی نیز شاه ِنامه هاست. با این که استاد به حکم نمونه هایی که از او مانده و با تسلطی که در لطایف زبان داشته می توانسته است مانند سخنگویان دیگر در انواع شعر، از قصیده و غزل و رباعی و قطعه طبع آزمایی کند، بنا به تعلق خاطری که به داستان ملی ایران داشته، همین سبک نظم شاهنامه را که در بحر تقارب و برای داستان و حماسه و شعر رزمی بهترین وزن است، اختیار کرده و در این شیوه استاد همه است. و کسی را از گویندگان، خواه پیش و خواه بعد از او، یارای برابری با وی نبوده است.

صادق رضازاده شفق - تاریخ ادبیات ایران

از نشریه جشنواره توس - 1354 به کوشش ضیاالدین سجادی