فک اضافه

تعریف فک اضافه: گاه اسمی را از صورت اضافه خارج می کنند و اضافه را مقطوع می سازند، این عمل را فک اضافه می نامند.

   با توجّه به نظر دکتر محمّد معین در صفحات 202 و 203 کتاب «اضافه»، «برای فک اضافه به سیزده روش عمل می کنند» .

روش 4: یکی از طرق فک اضافه  در جمله آنست که مضاف و مضاف الیه را قلب کنند ، و پس از مضاف الیه مقدم «را» را افزایند ، ممکن است بین مضاف الیه  مقدم و مضاف موخر کلماتی فاصله شوند:

مرا بود نوبت، برفت آن جوان /

 زدردش منم چون تنی بی روان

یعنی:«نوبتِِ من »بود آن جوان رفت

مرا مامْ نامْ مرگ تو کرد/

زمانه مرا پتک ترگ تو کرد

یعنی: مادر «نامِ من» ،مرگ تو نهاد

یعنی: مادر، نامِ من مرگ تو کرد

برداشت از کتاب «اضافه»  تلیف دکتر معین