ایرج مهر آیین

 

عکس از اینجا   

ایرج بی ابزار جنگی به دیدن برادران رفته  تا  به آنها نشان دهد که خواستار دوستی و مهربانی است. سلم و تور  از سخنان ایرج که می گوید تاج و تخت نمی خواهد و خواستار آزار آنان نیست، خشمگین می شوند! تور کرسی زرین  را بر  میدارد و بر سر ایرج می کوبد ایرج از او زنهار می خواهد و چنین می گوید:

«نیایدت- گفت:ایچ ترس از خدای	نه شرم از پدر؟!پس همین است رای.
مکُش مر مرا! کِت سرانجام کار،	بپیچاند از خونِ من کَردگار.
پسندیٌ و همداستانی کنی،	که جان داری و جان ستانی کنی!
میازار موری که دانه کش است !	که جان دارد و جان شیرین خوش است.
مکن خویشتن را ز مردمکشان!	کز این پس نیابی خود از من نشان.
بسنده کنم زین جهان گوشه ای ؛	به کوشش فراز آورم توشه ای.

... 

» 

ایرج جان خود را  در قمارِ «مهر آیین» می بازد! بیت ها نشان می دهد اگر او از دست برادران جان به در می بُرد باز هم  به دنبال دوستی و گسترش مهر بود!