تفالی بر دیوان ابوالقاسم

به بهانه ی نوروز نود و یک خورشیدی


پیوند زیر را بشنوید:


به گیتی جز از خویشتن را ندید

نظرات 3 + ارسال نظر
پروانه دوشنبه 29 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 04:03 ب.ظ

نوروز همین فرداست و شما امروز در شاهنامه خوانی روزی نو آفریدید
در باره جمشید و «منی» کردنش جای سخن است!

این منی کردن را دوست دارم زیرا به کسی بدی نکرد همه ی داستانش خوب بود بهشت زمینی درست کرد همان گونه که شما باز گو کردید مرگ از میان رفته بود بیماری نبود
راستی چرا مردم با دست خودشان ضحاک را آوردند؟!

در درازای تاریخ بسیار ستمگران به این مفهومی که در اینجا نکوهش شده منی نکرده اند ولی خون بسیار ی را ریخته اند و آشوب ها به پا کرده اند!

می گویند عمر اگر خوش گذرد زندگی نوح کم است. مطمئن هستم که کسانی که خوش می گذرانند خیلی عمر می کنند. شاید آن دوران هم مردم چون خیلی خوش بودندعمر طولانی داشتند و به گونه ای نامیرا بودند. ینی حداقل دق نمی کردند. این خودش کلی آمار مرگ و میر را پایین می آورد.
یکی از کارهای نیک این جمشید این بود که خودش می گفت منی می کنم.
در مجموع ولی اگر کارهای نیک و بدش را در کفه های ترازو بگذاریم، کفه نیکی سنگین تر است. اگر نبود امروز کسی نام فرزند خود را جمشید نمی گذاشت. همان گونه که نام ضحاک نداریم. بیچاره.

مهدی فر زه دوشنبه 29 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 04:15 ب.ظ http://jametajali.blogfa.com/

سلام .

انشا الله سال نو سال خوبی خواهد بود
چون دوستی با شما دوستان فرهیخته را
می توانم در سال آینده ادامه دهم
و از شما بیاموزم.

[گل][لبخند][قلب]

ممنون.

فرشته جمعه 4 فروردین‌ماه سال 1391 ساعت 03:40 ب.ظ

این متفاوت ترین شنیدنی ..گوش دانی بود که از شما شنیدم
تکه ی جالب
حالا
...
مثل یک روایت داستانی شده بود
همه ی روزهایتان نوروز
..

ممنون.
سال نو را با کاری نو آغاز کردم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد