محمدعلی ناصح و فردوسی

مهین سخنور گیتی حکیم فردوسی

که هست نطق فصیح از ثنای او الکن

روان چو آب زلال است نظم وی اما

به استواری کوهی است گویی از آهن

به گرد تربتش آراسته است باغی خوش

که با قیاسش گلشن نمابدت گلخن

نشان ز خلد برین است الحق آن فردوس

نمونه ای از بهشت است آری آن گلشن

(محمدعلی ناصح - یادنامه ی فردوسی)

 از نشریه جشنواره توس - 1354 به کوشش ضیاالدین سجادی

درگذشت "محمد علی ناصح" ادیب و شاعر معاصر (1365 ش): محمدعلی ناصح، متخلص به ناصح در سال 1278 در تهران به دنیا آمد و علاوه بر فراگیری علوم جدید به آموختن علوم قدیمه نیز پرداخت. ناصح از سال 1297 که انجمن ادبی ایران به همت وحید دستگردی در تهران تأسیس شد از اعضای آن بود. او بعدها ریاست این انجمن را تا پایان عمر به عهده گرفت. شرح بوستان سعدی، شرح حال خاقانی شروانی و نیز دیوان اشعار، از او به جای مانده است. محمدعلی ناصح به هنگام فوت، 87 سال داشت.

متن از اینجا