مهرگان در شاهنامه



جشن پیروزی فریدون بر ضحاک:

به روز خجسته سرِ مهر ماه                  به سر بر نهاد آن کـیانی کلاه


زمانه بی اندوه گشت از بدی                گرفتند هر کس ره بخردی


دل از داوری‌ها بپرداختند                      به آیین یکی جشن نو ساختند


نشستند فرزانگان شادکام                  گرفتند هر یک ز یاقوت جام

میِ روشن و چهره ی شاه نو               جهان نو ز داد از سرِ ماه نو

بفرمود تا آتش افروختند                      همه عنبر و زعفران سوختند

پرستیدن مهرگان دین اوست               تن‌آسانی و خوردن آیین اوست

اگر یادگارست ازو ماه و مهر                  کوش و به رنج ایچ منمای چهر

از شاهنامه خالقی مطلق

ستیر نیکی و بدی در پوشش هم میهنان لر:
چوقا:خطو
ط سفید چوقا  نماد نیکی  از پایین به بالا می آیند و خطوط سیاه نماد بدی ها از بالا به پایین می آیند و بیانگر پیروزی  نهایی خوبی ها بر بدی هاست.
نظرات 6 + ارسال نظر
فرانک یکشنبه 9 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 10:44 ق.ظ

دردو پروانه گرامی
جشن مهرگان جشنی پر اهمیت در فرهنگ ایرانی است . یادم می آید سال 81 یا 82 در مازندران بنا بر برگزاری جشن مهرگان قرار گرفت. در سال اول این جشن با عنوان جشن خرمن با حضور مردم در فضایی باز برگزار شد (برای شروع جشنی در وانفسای سوگ ها و گریه ها) خوب بود اما سال بعد همه چیز آشفته شد جشن خرمن سمت و سویی گرفت که خود دانید و هم اینک که اصلا از برگزاری چنین مراسمی خبر ندارم اگر هم باشد خودتان بهتر می دانید چگونه است و چه کسانی بانی برگزاری اش هستند و خب، دیگر نه جشن مهرگانی است و نه صمیمیت جشن ها...

درود بر مهربانی ات
این ماه «مهر» نام دارد و این مهر است که ما ایرانی ها را به هم پیوند می دهد. هیچ چیزی نیم تواند این پیوند را بگسلاند.
امسال تصمیم دارم جشن کوچکی در خانه بگیرم. برای خودمان که می توانیم جشن بگیریم!

نیره یکشنبه 9 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 12:26 ب.ظ

من اشاره ای که در بیت دوم و سوم قرار دارد را خیلی دوست دارم :
یکی این که با آغاز شادی و جشن هر کس ره بخردی گرفت و دیگر دست برداشتن از داوری و قضاوت و همدل شدن. اگر می شد همیشه چنین باشد چه می شد؟ افسوس ما که ملتی چنان شاد بودیم و به هر بهانه ای جشنی برپا می کردیم چنین عزاگرفته و غم آلود و غصه خوری برایمان ارزش شده!

نیره جان این نشیب و فراز در روزگار همیشه بوده و دست کم تا حالا بوده است که همه امیدوارند که زمانه همانند جشن به سر بر نهادن کلاه ِ فریدون بی اندوه بگردد و همه رسم بخردی گیرند ولی در همین شاهنامه نگاه کن :
جمشد- ضحاک - فریدون

جمشید شاه خوبی بود ضحاک بد و فریدون خوب! و این ستیز ادامه دارد...
همین حالا هم می توان شاد بود حضور شما در این شادی در همن جا اندکی شادی است.
بعضی چیزها را باید خودمان بسازیم.

نیره یکشنبه 9 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 12:26 ب.ظ

راستی کاش از چوقا بیشتر بنویسید.

تصمیم داشتم یک پست در این باره بنویسم ولی آخرین "آه" فرناز و مناسبت جشن مهرگان دست به دست هم دادند و یادداشت به این شکل درست شد.


خلاصه مطلب در باره چوقا همین نبرد نیکی و بدی است و تماشای خطوط گویا همه چیز را روشن می کند.

شهرزاد یکشنبه 9 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 01:37 ب.ظ

این امید در فرهنگ و ادبیات و حافظه مردم ایران زمین بیشتر از آن سوگواری ها جا خوش کرده است:
رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند

شهرزاد یکشنبه 9 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 06:30 ب.ظ

مهرگان جشنی به درازای تاریخ ایران
http://www.shomaliha.com/mehrgan.html

فرناز یکشنبه 9 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 07:55 ب.ظ http://farn-sighs.blogsky.com

راجع به یین و یانگ _ که نماد خوبی و بدی و معنای سفیدی وسیاهی در شرق دور است _ می دانستم اما اینکه این چوقا که همیشه به چشمم خاص و زیبا بوده چنین معنایی دارد و این سیاهی و سپیدی اینقدر دقیق و درست در آن جا گرفته نمی دانستم . مرسی .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد