علی دشتی و فردوسی


فردوسی با سرودن شاهنامه، مجد و افتخارات فراموش شده را به خاطر فرزندان این مرز و بوم آورد و تاریخ پر از غرور ملی را که یگانه ضامن بقا و حیات ملتی می توان باشد، ایجادکرد و داستان پهلوانی و سلحشوری ایران را زنده کرد. افسانه های تاریخی ایران را از فراموشی و امحا حفظ کرد و همانطور که خود او می گوید: از نظم کاخ بلندی پی افکند که دست تطاول ایام از خراب کردن آن کوتاه است.

اگر ایلیاد و ادیسه از شاهکارهای ادبیات دنیا به شما می رود و هومر بزرگترین شعرای دنیاست، چرا ما فردوسی را نظیر او، و  شاهنامه را جزء کتب خالد  ادبی نداینم؟


(علی دشتی - مقاله ی فردوسی با حافظ - کتاب سایه )

از نشریه جشنواره توس - 1354 به کوشش ضیاالدین سجادی


علی دشتی را در ویکیپدیا ببینید.

نظرات 2 + ارسال نظر
نیره دوشنبه 23 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 08:28 ب.ظ http://bahareman.blogsky.com/

دست علی دشتی درد نکنه... دست شما هم درد نکنه... دست فردوسی جان عزیز هم درد نکنه...

چشم شما هم درد نکنه. که این خطوط را خواند.

نیره دوشنبه 23 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 09:50 ب.ظ http://bahareman.blogsky.com/

وظیفه اش بود...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد